Μια από τις μεγαλύτερες πορείες που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα στα Χανιά πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 28 Μάη, με αφορμή τις επιχειρήσεις - σκούπα της αστυνομίας ενάντια στους μετανάστες τις συλλήψεις και τις απελάσεις.
Την πορεία καλούσαν ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών, η Ε.Λ.Μ.Ε, ο Σύλλογος Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης, ο τοπικός ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και η τοπική ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.. Το μέγεθος της συγκέντρωσης και της πορείας που ακολούθησε ήταν τέτοιο που δεν άφηνε αμφιβολία. Ο ρατσισμός και η ρατσιστική βία δεν έχουν θέση μέσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου δασκάλων που είχε γίνει την προηγούμενη ημέρα το ψήφισμα που καλούσε στην πορεία πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία.
Η αστυνομία βέβαια συνέχισε τις προκλήσεις για μια ακόμη φορά. Μια διμοιρία με εξάρτυση ΜΑΤ επιχείρησε ν ακολουθήσει την πορεία από πολύ μικρή απόσταση. Ο νέος αστυνομικός διευθυντής προσπαθεί να εισάγει το δόγμα Μαρκογιαννάκη για αποτελεσματική αστυνόμευση και επιβολή του νόμου και της τάξης. Γι» αυτό το τελευταίο διάστημα εκτός από τις επιχειρήσεις - σκούπα έχουμε και συστηματική προσπάθεια να αστυνομευτούν οι πορείες και οι διαδηλώσεις καθώς και όλες οι εκδηλώσεις του κινήματος.
Όταν έγινε αντιληπτή η κίνηση της αστυνομίας από τους διαδηλωτές η πορεία ακινητοποιήθηκε και περικύκλωσε τη διμοιρία ζητώντας από την αστυνομία να αποσυρθεί. Η απάντηση του επικεφαλής ήταν να φέρει ακόμη περισσότερους μπάτσους. Έχοντας παραμείνει σε αυτή τη θέση για πάνω από δύο ώρες και κάτω από την πίεση του κόσμου που κινούνταν εκείνη την ώρα στο κέντρο, που διαμαρτύρονταν ενάντια στην προκλητικότητα της αστυνομίας, η διμοιρία αναγκάστηκε να αποσυρθεί.
Η πορεία συνεχίστηκε χωρίς την παρουσία των ΜΑΤ. Η κατεύθυνση της πορείας άλλαξε και αντί να κατευθυνθεί προς το αστυνομικό μέγαρο που ήταν ο αρχικός της προορισμός κατευθύνθηκε προς το ενετικό λιμάνι. Η επιλογή αυτή όμως ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν επιλογή των διαδηλωτών και όχι της αστυνομίας. Έγινε γιατί η ώρα είχε προχωρήσει πολύ και κρίθηκε ότι ο περισσότερος κόσμος της πόλης βρίσκονταν πια στο λιμάνι και όχι στο εμπορικό κέντρο.
Ήταν μια καθαρή νίκη απέναντι στην αστυνομία, καθώς για δεύτερη φορά μετά την Πρωτομαγιά, αναγκάστηκε λόγω της επιμονής των διαδηλωτών να αποσυρθεί από το να «συνοδεύει» διαδήλωση.
Το μέγεθος όμως και η δυναμική της πορείας ήταν και μια ξεκάθαρη επιβεβαίωση των επιλογών για τις οποίες πάλεψαν τα μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. τις προηγούμενες ημέρες. Σε αντίθεση τόσο με τον αναρχικό χώρο όσο και με το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., που υποστήριζαν ότι η πορεία πρέπει να έχει γενικά αντικατασταλτικό χαρακτήρα και να επικεντρώνεται στη αυξημένη αστυνόμευση στην πόλη, οι αγωνιστές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στηρίξαμε μέσα στους εργασιακούς χώρους και στο Πολυτεχνείο την άποψη ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή πρέπει ξεκάθαρα να υποστηρίξουμε τους μετανάστες απέναντι στις ρατσιστικές επιθέσεις και η πορεία να έχει ξεκάθαρα αντιρατσιστικό χαρακτήρα. Υποστηρίξαμε ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση των μεταναστών είναι συνδεδεμένος με την πάλη ενάντια στην καταστολή, όμως χρειάζεται σε αυτόν τον αγώνα να έχουμε κέντρα και πολιτικές αιχμές καθώς και να τον συνδέουμε με την πάλη ενάντια στην προσπάθεια της αστικής τάξης να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης πάνω στους εργαζόμενους χωρίζοντάς μας.
Η πορεία ήταν ένα ακόμη βήμα στον αγώνα για τη νομιμοποίηση των μεταναστών και μια ακόμη επιβεβαίωση ότι οι Χανιώτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία στέκονται δίπλα και όχι απέναντι στους μετανάστες.