Μανιφεστο του κουμουνιστικου κομματος

Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος ή Κομμουνιστικό Μανιφέστο (γερμανικά: Das Manifest der Kommunistischen Partei) αποτελεί ένα από τα πλέον διαδεδομένα κείμενα της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής φιλολογίας και μπορεί να χαρακτηριστεί πλέον ένα κλασικό πολιτικό κείμενο . Γράφτηκε από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, από τα τέλη του 1847 μέχρι τις αρχές του 1848, κατ' εντολή της Κομμουνιστικής Λίγκας για να αποτελέσει το πρόγραμμά της, ενώ δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 21 Φεβρουαρίου 1848, λίγες ημέρες πριν την Φεβρουαριανή Επανάσταση στο Παρίσι 24 Φεβρουαρίου 1848. Θεωρείται από τους ιδεολογικούς συνοδοιπόρους του ως ένα θεωρητικό κείμενο για την Καπιταλιστική και την Σοσιαλιστική κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα και οδηγός για δράση, οδηγός για την προλεταριακή επανάσταση που θα ανατρέψει την κυριαρχία της Αστικής τάξης και θα εγκαθιδρύσει μιαν αταξική κοινωνία.

Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο στην Ελλάδα
Εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος υπό τον τίτλο "Κοινωνιστικό Μανιφέστο" στα Ελληνικά (1913)

Ο πρώτος μεταφραστής στα ελληνικά του Κομμουνιστικού Μανιφέστου ήταν ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, Έλληνας διανοούμενος πρωτοπόρος δημοτικιστής που είχε ασπαστεί τον Μαρξισμό κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Γερμανία. Η μετάφρασή του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εργάτης" του Βόλου το 1908[1] υπό τον τίτλο "Προκήρυξη του Κοινωνιστικού Κόμματος" και με το ψευδώνυμο Π. Βασιλικός. Αργότερα (1913) η ίδια μετάφραση εκδόθηκε σε μπροσούρα από το Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθηνών με τον τίτλο "Το Κοινωνιστικό Μανιφέστο" με ένα μικρό πρόλογο του μεταφραστή με το πραγματικό του όνομα αυτή τη φορά.

Στα 1919 κυκλοφόρησε από το ΣΕΚΕ νέα έκδοση σε μετάφραση Α. Δούμα και πρόλογο του Αριστοτέλη Σίδερι με τίτλο "Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο" που επανακυκλοφόρησε το 1921. Το 1927 ο μαρξιστής συγγραφέας Γ. Κορδάτος ετοιμάζει νέα μετάφραση και την εκδίδει με εισαγωγή και σχόλια του ίδιου (Ακαδημαϊκόν Βιβλιοπωλείον). Η μετάφραση αυτή ξαναδουλεμένη από τον ίδιο εκδίδεται το 1945 (Αργύρης Παπαζήσης) και επανεκδίδεται το 1963 (άγνωστος εκδότης) και το 1998 (Αλφειός). Το 1933 με απόφαση του ΠΓ του ΚΚΕ τιμώντας τα 50 χρόνια του θανάτου του Μαρξ εκδίδεται εκ νέου σε μετάφραση του Ιορδάνη Ιορδανόπουλου και σε επανέκδοση το 1945 (Καινούργια Εποχή). Το 1948, στα 100 χρόνια από την συγγραφή του Μανιφέστου το ΚΚΕ το επανεκδίδει σε νέα μετάφραση του Μιλτιάδη Πορφυρογένη που την δημοσιεύει και την επανεκδίδει το 1998 το "Ποντίκι".
Εξώφυλλο της έκδοσης του Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος υπό τον τίτλο "To Κομμουνιστικό Μανιφέστο" στα Ελληνικά (1919, ΣΕΚΕ)

Το 1952 πάλι το ΚΚΕ στην συλλογική έκδοση "Διαλεχτά Έργα" των Μαρξ και Ένγκελς περιλαμβάνει και το "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος" σε μετάφραση επιτελείου μεταφραστών του εξωτερικού. Η μετάφραση αυτή ήταν η βάση για πολλές μετέπειτα εκδόσεις, κυρίως από το εκδοτικό του ΚΚΕ "Σύγχρονη Εποχή" (1975-2006, αλλεπάλληλες εκδόσεις και επανατυπώσεις), τις εκδόσεις Παπακώστα (1963, 1965) και ΗΡΙΔΑΝΟΣ (1974, 1975) και τους εκδοτικούς Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, ΓΝΩΣΕΙΣ και άλλους. Επίσης το 1963 κυκλοφόρησε μια έκδοση αγνώστων στοιχείων σε μετάφραση των Βασίλη Ρώτα και Βούλας Δαμιανάκου. Το 1981 οι εκδόσεις "Θεμέλιο" σε μετάφραση Γ. Κώττη κυκλοφόρησαν μια εύχρηστη και πλούσια σε σχόλια έκδοση που επανεκδόθηκε το 1998 με εισαγωγή του διαπρεπούς Βρεττανού ιστορικού Χομπσμπάουμ.

Το 1998 (και μετέπειτα) που συνέπεσαν τα 150 χρόνια από την πρώτη του έκδοση έγινε, όπως και παγκοσμίως, μία εκδοτική έκρηξη, με πολλές εκδόσεις και επανεκδόσεις. Εκδόσεις "ΕΡΑΤΩ", ΝΕΦΕΛΗ, Εκδοτική Θεσσαλονίκης, Κούριερ, οι προαναφερμένες ΑΛΦΕΙΟΣ, ΠΟΝΤΙΚΙ, ΓΝΩΣΕΙΣ, ΗΡΙΔΑΝΟΣ, ΘΕΜΕΛΙΟ, Σύγχρονη Εποχή κλπ.